İlk Saç Kesimi

     Merhabalar... Uzun zamandır yazmamıştım, bunu fark eden ya da "Acaba yeni yazı ne zaman gelecek?" diye düşünen oldu mu pek sanmıyorum ama ben bu süreçte yazmayı özlemişim. Burası bazen benim için arkadaş gibi, bazen de günlüğüm gibi. Can sıkıntımı paylaşıyorum bu satırlarda.

     Neyse, bu birkaç günlük süreçte bloğumun reklamını yapmak için sayfa falan oluşturmuştum. Hiçte umduğum gibi gitmedi açıkçası. Sayfam kapatıldı. Ne reklam verebildim, ne de sayfam başarı gösterdi. Birkaç gün içinde açılma ihtimali var, bakalım nasıl olacak?

     Şimdi almış olduğum bir kararla eğer anlatmaya değer bir şey yaşamışsam, onu zaman kaybetmeden buraya yazacağım. Aradan zaman geçip de yazdığımda o heyecanımı yakalayamıyorum. Bugün de ilk kez Asya'nın saçlarını kesmemizi anlatacağım.
   
     Uzun zamandır eşim kızımızın saçlarını kesmeyi istiyordu. "Saçlarını keselim de, gürleşsin." düşüncesindeydi. Kayınvalidemle  ben de "En azından soğuklar biraz geçsin, öyle keselim." düşüncesindeydik. Bugün eşim galip gelmişti. Kızımızın saçlarını kesmeye karar verdik.

     Eşimin iki tane tıraş makinesi vardı. Onları getirmemi istedi. Güzelce temizledi onları. Ben de kullanılmayan eşarp getirdim ve Asya'nın üzerindeki hırkayı falan çıkardım. Eşarbı boynuna sardık. Korkutmamaya çalışarak saçlarını kesmeye başladık. Aslında dînen doğumundan 7 gün sonra kesilmesi ve kesilen saçın tartılıp, ağırlığınca sadaka verilmesi gerekiyormuş. Ancak biz bunu daha yeni öğrendik ve Asya'nın ilk saç kesimi 3 aylıkken olmuş oldu. Kayınvalidem izlemeye dayanamayacağını söyleyip, diğer odaya geçti. Biz eşimle ikimiz kesmeye devam ettik. 3 aylık olduğu için ve de henüz oturmaya başlamadığından Asya benim kucağımdaydı. Televizyonun karşısına geçtik. Kaloriferin önünde halısız bir alan vardı. Oraya hiçbir şey sermeden direkt olarak saçları yere kestik. Asyacık hiçbir şeyden habersiz öylece televizyona bakıyordu.

     Saçlarının çoğunu kesmiştik. Ensesine geldiğimizde biraz biraz huzursuzlanmaya başladı. Bu aşamada kayınvalidem de yardım etti. 3 aylık bebeğin saç kesimi için tabiri caizse 3 kişi canla başla mücadele ettik. Tabii Asya 3 kişiye karşı daha da sinirlendi ve ağlamaya başladı. Çok darlanmayı sevmiyor zaten. Baktı ki tepesinde 3 kişi, artık televizyon falan da fayda etmez oldu. Biz de bıraktık saçını kesmeyi. Zaten çoğu bitmişti, minicik minicik yerleri kalmıştı.

     Saç kesiminden sonra bir de banyo merasimi vardı ki daha fazla dayanmadı Asyacık. Banyonun sonuna doğru ağlamaya başladı. E haklıydı aslında. Çok acıkmıştı. Hemen banyosunu bitirip, üstünü giydirip karnını doyurdum. Karnı doydukça sakinleşti.

     Bebeğinizin saçını kesecekseniz size naçinaze tavsiyem, onun için en uygun zamanda kesin. Bebek karnı tok ve sakin olsun. Aslında Asya'yı bugün banyo etme düşüncesindeydik ama baktık ki her taraf saç olmuş, banyosunu da yaptık. 

     Saç kesim ve banyodan sonra sanki kucağımızdaki çocuk değişmiş gibiydi. Saçsız haline alışamadım. Gözüme farklı geliyor. Tabii o hiçbir şeyin farkında değil. Ya da her şeyin farkında, büyüyüp konuşacağı günü bekliyor.. 

     Saçlarını kestikten sonra bir şey daha öğrendik. Saçlarının gürleşmesinin kesmeyle, sıfıra vurmayla olmayacağını, güzel beslenmesi, sağlıklı ürünler tüketmesi, vitaminler ve mineraller gibi şeyler... Bunu da biraz geç öğrendik ya hadi hayırlısı... Eşim de "O zaman saçını boşa kesmiş olduk." diyor. E bir nevi öyle olmuş oldu tabii. 

     Neyse bugünkü masalımızın da sonuna geldik. Yayında ve yapımda emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler. Amaaaann fazla salladım. 

     Bugünkü anlatacaklarım bu kadardı. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.

      Takipte kalın...

     Hoşçakalın...