Ağlamayan Bebek

   Merhabalar, sevgili anneler ve anne adayları. Bugün yine bir anımla karşınızdayım. Umarım keyifle okur, yorumlar ve sağda solda paylaşırsınız. 😉 Öyleyse geçelim anımıza.

   Asya ilk doğduğu gün hiç ağlamıyordu. Sağda solda bebek ağlama sesleri duydukça, kayınvalidem ve ben endişeleniyorduk. "Diğer bebekler ağlarken, bizim kız neden ağlamıyor?" diye. Acaba bir şeyi mi vardı veya bir rahatsızlığı falan. Bir türlü anlam veremiyorduk.

   Odama sürekli hemşireler gelip gidiyordu, Asya'yı ve kontrol etmek için. Bu merak ve endişe haline daha fazla dayanamadım. Hemşirelerden birine sordum. "Asya, hiç ağlamıyor, bir sıkıntı mı var acaba?" diye. Hemşire de güldü ve " İyi işte, daha ne istiyorsunuz?" dedi. Ben de " E ama ağlamayan bebek mi olur? Bebek dediğin ağlar." dedim. Hemşire de " Ağladığı zaman da susturmak isteyeceksiniz, merak etmeyin ağlar." diye bizi teselli etti.

    Asya, sabah doğmuştu ve o gün akşama kadar odada tektik, başka hasta yoktu. Akşam başka hasta daha geldi ve onun bebeği biraz fazla ağlıyordu. Bizim kız da onun sesini duydukça biraz biraz ağlamaya başladı. Biz de kayınvalidemle " Bak, bebeğin sesini duydukça bizim kız da açılmaya başladı." diye konuşup, gülüşüyorduk. O bebek erkekti ve onun ağlamasının yanında Asya'nın sesi resmen hiç duyulmuyordu.

   Hastanede 1 gece kaldık. Her şey normaldi ve taburcu olduk. Akşam eve geldiğimizde ise Asya Hanım bi açılmıştı. Hastanede kibar kibar ağlayan kız, eve bi geldi apartmanı yıkacak. 😀 Aman maşallah maşallah diyelim. Benim kuzu hastanede utandı mı ne yaptıysa, hiç ağlamıyordu. Bir geldi, pir geldi diye bir söz var ya, işte o söz tam da Asya için söylenmiş olmalı. Hastanedekinden çok farklı bir Asya olmuştu. Ve o günden sonra da bir daha hiç aynı Asya olmadı. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine. 😀

   Her güzel şeyin sonu olduğu gibi, bu yazımın da sonuna geldim. 😉 Bir sonraki yazıda görüşmek üzere...

   Hoşçakalın...🤗

  Takipte kalın...