Bana, Baba Deme!


   Merhabalar, sevgili anneler ve anne adayları. Haliniz keyfiniz nasıl? Beni soracak olursanız karmaşık duygular içerisindeyim. Merak edenler için anlatayım efenim. 

   Bizim Asya Hanım'ın ilk kelimesi "Babuu" olmuştu ve ben de dert anası olup çıkmıştım ya hani, meğerse o iş öyle değilmiş. (Merak edenler ve tekrar okumak isteyenler için linki bırakıyorum.)

https://sefkatanne.blogspot.com/2019/03/ve-beklenen-kelime-gelir.html?m=1

   Bence bu kuzu anne ile babayı karıştırıyor. Yoksa bir bebek, onu 9 ay karnında taşıyan annesi varken neden "baba" diye ağlasın ki? 😀

   Eşimle, dün akşam bir arkadaşımıza oturmaya gittik. Biraz konuştuk falan sonrasında eşim ve arkadaşları balkona çıktı. Ben de o fırsatta Asya'yı emziriyordum, onlar içeri giriyor diye bıraktım. Asya da "baa baa" diye bir ağlama sesi çıkardı, tabi onlar duymadı, arkadaşım ve ben duyduk. Bugün de daha önce olduğu gibi ağlarken baa baa diyordu. Artık yavaş yavaş baba demeye çalışıyor. Daha az önce de yine ağladı ve dili döndüğünce baba demeye çalıştı. 

   Bence Asya anne ve baba kavramlarını karıştırıyor. Benim baba olduğumu düşünüyor. Ben senin baban değilim, bana baba deme, sevgili yavrucak. 😀 Bu düşüncemi eşime anlattım. "Kendini böyle mi avutuyorsun." diyor. Hayır, bence doğru bir yaklaşım sayılabilir. Karnı acıktığında, korktuğunda ya da herhangi bir şey olduğunda babaa diye ağlıyor ama şefkati anneden bekliyor. Yani demek istediği "Kızım sana söylüyorum gelinim sen anla." 😀 Anladım canım, anladım tabii. 😀 

ANNE ŞEFKATİ 

http://sefkatanne.blogspot.com/?m=1

   Neyse, şimdiki yazımı da burada sonlandırıyorum. Yayında ve yapımda emeği geçen kendime sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. 😀 

   Bir sonraki yazıda görüşmek üzere....

   Hoşçakalın...

  Takipte kalın...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bebeğim Kaç Haftalıktı?

Doğum Çantasında Olması Gerekenler

Sancısız Doğum Mu Olurmuş?