İlk Kez Kalp Atışını Dinledim

     Birkaç kez kontrole gitmiştim. Bu   kontrollerde her seferinde "Her şeyi   normal, merak edilecek bir şey yok."   deniliyordu. Ben de gönül rahatlığıyla eve   gidiyordum. Bir gün akrabalarımızla   konuşurken, bebeğin kalp atışlarını   dinleyip dinlemediğimi sordular. Ben de   dinlemediğimi ancak her seferinde   durumunun iyi olduğunu öğrenerek, geri   geldiğimi anlattım.

     Onların bir tanıdığına da bu tür şeyler   söyleyip, geri gönderiyorlarmış. Ertesi gün   kadın düşük yapmış. Meğerse bebek nefes   almıyormuş ama bunu doktorlar fark   edememiş. Bu nedenle benim farklı   doktorlara da muayene olup, bebeğimin   kalp atışlarını dinlememi söylediler. Ben de
 kuşku içinde farklı bir hastaneden randevu
 aldım.

     Muayenem gerçekten çok iyi geçmişti. İlk
 kez bebeğimin kalp atışlarını duydum.   İçimde bir can daha vardı. Benim canımla,   kanımla beslenen bir can... O an   anneliğimin bilincine bir kez daha vardım.   Ben, ne kadar iyi olursam, kendime ne   kadar iyi bakarsam içimdeki o küçücük   can da o kadar iyi olacaktı. Bir şeye hayat   verdiğini bilmek, senden beslendiğini   bilmek gerçekten çok güzeldi. Bir çiçeği
 sulamak, bir canlıyı doyurmak gibi... Tarifi   çok fazla mümkün olmayan ama gerçekten
 çok hoş bir duygu...

     Bebeğimin sağlıklı olduğundan emindim.
 İçim pır pır ederek, hastaneden ayrıldım.

     Bebeğimin kalp atışlarını dinlemek çok   güzeldi. Dilerim isteyen herkes evlat   sahibi olabilir ve o tatlı heyecanları yaşar.

     Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar.

    Takipte kalın...

    Hoşçakalın...